co robicie gdy się boicie?

comatose

Jak okazujecie strach?

aadelka

nie skaczę i nie piszczę. ostatnio tylko krzyczę czasami. jak zobaczę pająka to krzyczę, kiedy były takie fajerwerki przy ziemi na sylwestra to też krzyczałam.

Cadbury.

To zależy, czego się boję. Shocked

Na pająki reaguję "odruchem kaftanowym", łamie mi się głos i jestem w stanie powiedzieć tylko coś w stylu "Weźcie tego obrzydliwego potwora z mojego pokoju."
A tak, zazwyczaj po prostu czuję się w środku tak dziwne, jakby wszystkie płyny ustrojowe zaczęły wirować.

Vestelle.

Nie mogę się poruszyć, ani nic mówić.
Po prostu stoję z rozdziawioną buzią i patrze z oczami pełnymi strachu.
To w przypadkach: pająki, węże.
W normalnych przypadkach, ciśnie mnie w brzuchu, coś mi się tam przewraca...
Różnie bywa.

bonny. · Dołączył: 20 Lut 2009 Posty: 51 Przeczytał: 0 tematów

To wstydliwe, będziecie się śmiać. Ale zawsze pierdzę. To taki najbardziej wstydliwy odruch : D.
Lub bawię się palcami, nie mam zrobić co z rękami.
Boli mnie brzuch, głowa uciskana jest przez obręcz.
Nie mogę zazwyczaj mówić.

infantylna

Spuszczam wzrok i skupiam się na czubkach swoich butów.
Garbię się - jeszcze bardziej niż zwykle.
Staram się stać niewidzialna - zazwyczaj bez skutku ;p

Yen

Zaciskam pięści, zęby.

Foszek · Dołączył: 28 Lut 2009 Posty: 88 Przeczytał: 0 tematów

Co robię gdy się boję? płaczę, obgryzam paznokcie, chowam się, krzyczę.

comatose · Wysłany: Nie 17:30, 01 Mar 2009 Temat postu:

Obgryzam paznokcie, patrzę swoim przerażonym wzrokiem, oglądam się dookoła, zamieram w bezruchu.

Eruanriel · Dołączył: 20 Mar 2009 Posty: 89 Przeczytał: 0 tematów

Kilka lat temu byłam w muzeum Madame Tussaud w Londynie w tzw. "sali strachu". To było okropne przeżycie - ciemny loch, wisielce na ścianach, a wokół ciebie skradają się jęczące, okrwawione postacie (prawdziwi, przebrani aktorzy). W pierwszej chwili byłam tak przerażona, że stanęłam jak wryta i krzyczałam, krzyczałam z całych sił, jak jeszcze nigdy w życiu. W końcu umilkłam, zamknęłam oczy, wyciągnęłam przed siebie ręce i zaczęłam powolutku posuwać się za oślep (i tak było ciemno ;p). Moja mama mnie wyprowadziła, gdyby nie ona, chyba bym tak zadusiła się ze strachu. Przynajmniej dzięki temu dowiedziałam się jaka jest moja reakcja na lęk ;]